Σήμερα είναι η τελευταία μέρα στο γραφείο. Τις τελευταίες εβδομάδες οι θεραπευόμενοι «έκλεισαν» τη μέχρι τώρα θεραπευτική τους πορεία, άλλοι για καλοκαίρι, άλλοι για περισσότερο. Μέσα στον απολογισμό τους είχαν όλοι να μου πουν τουλάχιστον ένα «ευχαριστώ». Άλλοι γραπτώς, άλλοι με λόγια, άλλοι με το βλέμμα τους.
Έχω, λοιπόν, την ανάγκη να πω κι εγώ πολλά «Ευχαριστώ» σε όλους αυτούς τους ανθρώπους. Τους ευχαριστώ που με εμπιστεύτηκαν και άνοιξαν θέματα δύσκολα.
Σχεδιάζει την ζωή της προσπαθώντας να βρει ισορροπία ανάμεσα σε μια επιτυχημένη καριέρα και μια ευτυχισμένη οικογένεια.
Οι περισσότεροι από εμάς πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι, που ως παιδιά έκαναν περήφανους τους γονείς τους (είχαν διάφορες δυνατότητες και ταλέντα για τα οποία τους επαινούσαν και τους θαύμαζαν, ήταν άριστοι μαθητές, φρόντιζαν από πολύ μικρά τα μικρότερα αδέρφια τους κλπ) θα πρέπει να έχουν μια ισχυρή και σταθερή αυτοπεποίθηση. Συμβαίνει όμως ακριβώς το αντίθετο.
Οι περισσότεροι από εμάς, κάποιες στιγμές στη ζωή μας, ανατρέξαμε σε γιατρούς για ένα απλό ενόχλημα, κι ενώ κάναμε ένα σωρό εξετάσεις και αποκλείσαμε όλες τις εκδοχές, τελικά ακούσαμε το γιατρό μας να μας λέει ότι «είναι ψυχολογικό». Η άμεση απάντηση του ασθενούς είναι «…μα τι λέτε γιατρέ μου, τρελός είμαι;» Είναι γεγονός ότι, τουλάχιστον στην Ελλάδα, δεν έχουμε αντιληφθεί ακόμα πόσο σημαντικό ρόλο παίζει ο ψυχολογικός παράγοντας στη ζωή μας. Οι άνθρωποι, ακόμα και σήμερα, φοβούνται να εκφράσουν φόβους ή αδυναμίες τους σε ειδικούς, ενώ ξέρουν ότι αυτό είναι ένα σημαντικό κομμάτι της γιατρειάς τους.
Το παιδί, με την είσοδό του στο σχολείο, μεταφέρεται από ένα σχετικά «κλειστό» θα λέγαμε σύστημα, όπου οι κανόνες και οι απαιτήσεις του είναι γνωστές και προβλέψιμες, σε ένα σύστημα «ανοιχτό», όπου η ζωή είναι γεμάτη από απροσδόκητα, απρόβλεπτα και μερικές φορές δυσάρεστα γεγονότα. Οι απαιτήσεις και οι εντάσεις του καινούριου περιβάλλοντος είναι πολλές και το παιδί πρέπει να διαθέτει αρκετή ευελιξία και αυτοέλεγχο για να μπορέσει να τις αντιμετωπίσει.
Σεπτέμβρης. Ένας μήνας που για τους περισσότερους είναι συνώνυμος με την προσαρμογή. Οι διακοπές τελείωσαν… επιστροφή στην πόλη… επιστροφή στη δουλειά… επιστροφή στο σχολείο… Ανασκουμπωνόμαστε για τη νέα σεζόν. Ακόμη και η φύση αλλάζει. Έναρξη Φθινοπώρου! Τα φύλλα των δέντρων αλλάζουν χρώμα… οι μυρωδιές στην ατμόσφαιρα διαφορετικές… η θερμοκρασία αρχίζει να πέφτει… έρχονται τα πρωτοβρόχια… Όλοι καλούμαστε να προσαρμοστούμε σε αυτές τις συνθήκες. Για άλλους εύκολο… για άλλους δύσκολο… για άλλους επιθυμητό… για άλλους αδιάφορο.
Συνήθως, η πρωταρχική έννοια των γονιών σε σχέση με το διαζύγιο είναι «Πώς να το πω στο παιδί για να μην το πληγώσω;». Η απάντηση, δυστυχώς, είναι ότι ένα διαζύγιο πάντα πληγώνει. Και δεν πληγώνει μόνο το παιδί. Πληγώνει και τους γονείς. Όμως, υπάρχει ένα διαζύγιο που είναι «το καλύτερο» και αυτό είναι το «ξεκάθαρο διαζύγιο».
Το παιχνίδι αποτελεί μια βασική δραστηριότητα στη ζωή του παιδιού. Παίζει καθοριστικό ρόλο στη σωματική, την ψυχοσυναισθηματική, την κοινωνική και τη γνωστική του ανάπτυξη. Μέσα από το παιχνίδι το παιδί έχει την δυνατότητα να δράσει ελεύθερα, να ζήσει σε ένα κόσμο φανταστικό που μπορεί να εξουσιάσει, να εκφράσει τα συναισθήματα του, να μάθει τον εαυτό του και τους ανθρώπους γύρω του να εξερευνήσει το περιβάλλον του.
Όλοι μπορούν να αντιληφθούν, ότι το στρες ήταν πάντα λίγο ή πολύ συνυφασμένο με την εργασία. Αυτό που δεν είναι εντελώς ξεκάθαρο είναι ότι το στρες δεν είναι συνυφασμένο μόνο με την εργασία, αλλά με όλους τους τομείς της ζωής μας. Το υπαρξιακό άγχος είναι εκείνο που μας ωθεί να εξελιχθούμε και μας κινητοποιεί, ενώ το δυσλειτουργικό άγχος είναι εκείνο που μας καθηλώνει. Το εργασιακό στρες υποδηλώνει την ύπαρξη μιας προβληματικής σχέσης μεταξύ του ατόμου και του εργασιακού περιβάλλοντος.
Η υγεία του ανθρώπου δεν αρκείται μόνο στη σωματική υγεία και ούτε μόνο στην απουσία μιας αρρώστιας ή μιας αναπηρίας. Υγεία είναι η κατάσταση πλήρους φυσικής, ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας. Δυστυχώς έχει καταλήξει να θεωρείται ως μια υπόθεση του σώματος και να υποβαθμίζεται. Από πληρότητα ζωής γίνεται η απόκτηση ενός υγιούς και γυμνασμένου σώματος και η καλή λειτουργία μιας μηχανής σε ιατρικό επίπεδο.