Παρά τις ευχές και τις επιθυμίες για έναν ευτυχισμένο γάμο και μια αιώνια αγάπη η σύγχρονη πραγματικότητα καταγράφει ότι ο ένας στους τέσσερις με πέντε γάμους καταλήγει σε διαζύγιο. Τόσο οι προσπάθειες «μη διάλυσης του γάμου», όσο και το τέλος του γάμου είναι από τις πιο επώδυνες εμπειρίες για τον άνθρωπο. Μπορεί να φέρει τους δύο πρώην συντρόφους σε μια αρένα ατελείωτων και έντονων αγώνων και συγκρούσεων. Τόσο έντονων, που πολλές φορές ξεχνούν το λόγο της διαμάχης.
Το διαζύγιο αποτελεί μια σκληρή πραγματικότητα για τα παιδιά που το βιώνουν. Αισθάνονται απειλή και αγωνία τόσο για αυτό που τους συμβαίνει, όσο και για το τι θα συμβεί από δω και πέρα.
Η ειδική παρέμβαση στις περιπτώσεις διαζυγίου απευθύνεται σε γονείς που δεν επιτρέπουν στον εαυτό τους το βολικό εφησυχασμό και την άσκοπη απόδοση ευθυνών και οι οποίοι επιθυμούν να διασώσουν τα παιδιά τους και να λάβουν υπόψη τους τον ψυχικό τους πόνο.
Η παρέμβαση στοχεύει στην δημιουργία σταθερών κανόνων μεταξύ των πρώην συζύγων, ώστε να μην εμπλέκονται τα παιδιά στις διαμάχες των γονιών. Δίνεται η ευκαιρία στους γονείς να καταλάβουν τι σημαίνει διαζύγιο για το παιδί και πώς μπορούν να το προστατεύσουν από τις συνέπειές του. Παράλληλα, δίνεται ευκαιρία για προσωπική θεραπεία για όποιον γονιό το επιθυμεί, ώστε να μπορέσει να σταθεί υπεύθυνα στις νέες συνθήκες που καλείται να αντιμετωπίσει, να χτίσει νέους λειτουργικούς τρόπους σχετίζεσθαι σε όλα τα επίπεδα των σχέσεων και να θέσει προσωπικούς στόχους στην καινούρια κατάσταση ζωής που μπαίνει.